Yvonne: “We zouden met z’n allen wel iets meer bewustwording mogen krijgen”.
De kringloopverslaafde Yvonne Meijer noemt haar baan als prijzer bij Het Goed Harderwijk een groot geschenk. “Ik heb van mijn hobby mijn werk gemaakt.”
Kringloop bleek het perfecte medicijn
Pretlichtjes in de ogen en een lach die dicht aan de oppervlakte zit. Het zijn twee dingen die aan Yvonne meteen opvallen. Deze 51-jarige dame staat positief in het leven. Maar dat was tien jaar geleden wel anders. Yvonne, op dat moment nog werkzaam als kokkin in de horeca, kreeg te maken met een zware burn-out. Haar energie was eventjes op. Langzaam klauterde ze uit een diep dal omhoog. Met de hulp van het arbeidsbureau kwam ze terecht bij de kringloop Multitoon in Harderwijk en dat bleek voor haar het perfecte medicijn. “Ik ben al vanaf mijn jeugd gek op tweedehands. Op mijn zeventiende ging ik bijvoorbeeld naar de Albert Cuyp om van die seventies jurken te kopen. En wanneer ik vroeger door de kringlopen in Utrecht liep, droomde ik ervan om daar te werken. Dat leek me fantastisch. Ik had nooit gedacht dat een burn-out ervoor zou zorgen dat die droom veel later in mijn leven alsnog uitkwam. Ik ben zo gelukkig. Ik heb echt van mijn hobby mijn werk gemaakt.”
Toen Multitoon in 2013 opging in Het Goed, verhuisde Yvonne graag mee. “Diverse Multitoon-collega’s vertrokken. Ze hadden moeite om zich aan te passen aan de strakkere en veel professionelere manier van werken bij Het Goed. Ik vond het juist fijn dat er meer regels kwamen. Deze scheppen duidelijkheid. Zulke houvast heb ik nodig. Ik heb zo’n ontzettende klap gekregen van die burn-out. Ik ben veel gevoeliger dan voorheen. Mijn emoties zitten veel hoger. Ik heb hogere pieken en diepere dalen. Ik ben ook gevoeliger geworden voor prikkels. Zodra er teveel op mij afkomt, kan ik niet meer filteren. Ik raak in de war, begin te stotteren en ga raar praten. Soms zeg ik de dingen dan zelfs achterstevoren. Er is iets in mijn hoofd veranderd. Ik zeg ook altijd: er is een Yvonne van voor de burn-out en een Yvonne van erna.”
Spitten in containers
Vanwege haar overgevoeligheid voor prikkels koos Yvonne voor een job achter de schermen, in het magazijn. “Met nog twee collega’s prijs ik het serviesgoed, sierglas, drinkglas, plastic, plus de kantoorspullen, schilderijen en woonaccessoires. Ik heb in het verleden wel in de winkel gewerkt, zo deed ik de styling van de etagères en hield ik de vitrinekasten bij, maar in het ‘achterhuis’ is meer rust. Erg prettig.” Voor Yvonne is het een uitdaging om tijdens het prijzen de krenten uit de pap te halen. “Ik heb twee jaar kunstacademie gedaan en voel meestal vrij snel of iets waardevol is of niet.”
Van welke spullen maakte haar hart een sprongetje? “Een tijdje terug kregen we een doos binnen die gevuld was met meer dan tweehonderd ansichtkaarten van acteurs en actrices uit de jaren twintig tot en met vijftig van de vorige eeuw. Bekende Hollywood-namen, maar ook mensen die lang geleden in Duitsland op het toneel hadden gestaan. Echt ge-wel-dig! Ik vond het vreselijk bijzonder dat ik ze in mijn handen mocht houden. Ik begrijp er niks van als ik hoor dat andere vestigingen zulke kaarten, maar ook oude foto’s en fotoalbums weggooien. Ze zijn zeer gewild onder verzamelaars.”
Nog andere topstukken? “Ooooh, dat vind ik zo moeilijk! Mijn hart maakt bijna van alles wel een sprongetje.” (harde lach) Ik gil aan de lopende band. ‘Oh, wat leuk!!! Kijk nou eens!’ Collega’s worden soms niet goed van mij: ‘Heb je haar weer hoor, zij vindt alles leuk.’” Gaandeweg werd Yvonne ook een soort extra filter op de afdeling. “Wanneer ik ’s ochtends binnenkom, loop ik altijd langs de containers om te kijken wat er door de anderen weggegooid is. Wat valt er toch nog te redden? Ook vanmorgen heb ik er weer een heleboel spullen uitgehaald. Het is heel erg, maar ik zie overal nog wat in. Wanneer wij in de winkel een wissel doen en items die zes weken lang onverkocht bleven weghalen, is dat een drama voor mij. Niet te doen gewoon, haha.”
Kringlopen forever!
Het verbijstert Yvonne nog steeds wat er in een week allemaal bij Het Goed Harderwijk binnenkomt. “Designstoelen of een prachtige grote lamp van een bekende ontwerper. Mensen weten amper wat ze inleveren. Bovendien leven we tegenwoordig in een wegwerpmaatschappij. Iedereen gooit zo makkelijk weg. Woonbladen zetten een bepaalde trend en iedereen volgt die blind. En zodra de volgende trend zich aandient, wordt alles weer gedumpt. Dat vind ik best schokkend. Mijn ouders deden vroeger twintig tot dertig jaar met hetzelfde bankstel. We zouden op dit vlak met z’n allen wel iets meer bewustwording mogen krijgen. Het kost soms zoveel tijd en geld om een bepaald product te maken. En om het dan als wegwerpartikel te behandelen…?” Grinnikt: “Dat gebeurt er als je dit werk doet hè? Dan word je vanzelf heel idealistisch.”
Yvonne zou willen dat iedereen vaker koopt bij een kringloop. Om het milieu meer te sparen, maar vooral omdat het zo verschrikkelijk leuk is. “Op de bank en koelkast na is mijn hele huis afkomstig van de kringloop. De prijzen liggen er stukken lager dan in normale winkels en je scoort er apartere dingen. Soms kleeft er een spannend verhaal aan of hebben ze een heel leven achter de rug. Je ziet de gebruikerssporen en dat vind ik mooi.” Buiten werktijd gaat het schatjagen voor Yvonne vrolijk door. “Ik ben compleet kringloopverslaafd. Harderwijk, Ermelo, Nijkerk, Putten, ik ken alle kringlopen hier in de buurt en zij mij. Ik ga op mijn vrije dagen gerust de hele Veluwe af. Of ik bezoek andere vestigingen van Het Goed. Supergezellig. Ook op vakantie zoek ik gelijk uit waar de beste kringlopen zitten. Die gewoonte zit zo diep in mij. Al ben ik wel gaan doseren, anders krijg ik zo’n hoarder-huis. Ik hanteer nu de regel: eerst één of twee dingen eruit voordat er iets nieuws in mag. Daarnaast houd ik eens in de zoveel tijd een grote opruiming en br eng ik alles naar Het Goed. Zo is de cirkel weer rond!”
Meer goede verhalen van de mensen bij Het Goed lees je hier.
Het Goed, Zuiderbreedte 15, 3845 MC Harderwijk