Benijdenswaardige boerendochter

Rondlopen in kringloopwinkels is een goede oefening voor het oog. Tussen al die spullen rondscharrelen; overeenkomsten en verschillen zien. Als je daar jouw parels kunt vinden ben je een geluksvogel. Pechvogels zien het niet en zuchten wat. Wij moeten ze dan helpen.
Ik kan het behoorlijk goed, al zeg ik het zelf. Visueel selecteren en observeren zat stevig in mijn opvoeding verweven. Zo kwam ook deze blozende boerendochter op mijn pad.

Willen we in ons hart eigenlijk niet allemaal een boerendochter zijn, denk ik als ik de boerendochter recht op haar spijker hang. Al is het maar wanneer je op vakantie bent. Dan droom je toch over een ongecompliceerd leven dicht bij de natuur? De wens zit verstopt in ons verlangen naar een eenvoudig leven. Niet spartaans, integendeel, juist gericht op een plezierig groen bestaan.

Als de boerendochter ‘s morgens uit haar bedstee stapt en zich uitrekt kan ze direct over de grasvelden turen waar in de laaghangende ochtendmist de contouren van het vee zich aftekenen. Terwijl zij uit haar ouderwets wit kanten slaaphemd stapt rollen de jonge kittens achter moederpoes over het erf naar de kapschuur. Het zelfgemaakte schort van streng geselecteerde stof bindt ze voor en de mouwen stroopt ze op. Klaar om aan het werk te gaan! Lekker naar buiten!

Zelfvoorzienend

Voor de boerendochter, die zo fraai ruim woont, lijkt groen zo goed te doen. Want de boerendochter kan het allemaal zelf maken: geitenkaas, karnemelk, boerenroomijs en yoghurt. Of wat te denken van de moestuin? Lekker onbespoten groenten uit eigen tuin, eten met de seizoenen. En inmaken voor de magere wintermaanden. Alles wat ze zelf teveel hebt kan ze ruilen met een andere boerendochter. Want verderop zijn juist weer te veel appels of peren. Lekker lokaal en kleinschalig. Groener wordt het niet. De boerendochter mag dit alles spelenderwijs leren. Zij is immers nog niet de baas over het geheel. Dus wel de lusten, maar vooralsnog geen lasten.

Bewustwording

In onze wereld is het zo gewoon iets aan te schaffen zonder dat we het echt nodig hebben. In die zin is groen dus goed te doen: niet meer kopen dan nodig. Maar zo simpel is het natuurlijk niet. Maar toch: voor alle (boeren)dochters en zonen van vandaag en van morgen zijn we met elkaar verplicht om zo groen en duurzaam mogelijk te leven.
Groen is goed te doen vraagt allereerst om bewustwording. Dat we niet zomaar klakkeloos doen maar nadenken of het anders kan. Denk je nog weleens terug aan de tijd dat je overal een plastic tasje bij kreeg, zonder dat je erom vroeg? Heb je toen weleens nagedacht of dat eigenlijk wel klopt? Ik echt niet hard genoeg! Nu ik altijd van die kleine opvouwbare tasjes in mijn handtas heb vind ik het ineens onvoorstelbaar dat we dit met elkaar toch echt goed hebben gevonden. En schaam mij diep.

Bewustwording is je blik verruimen. Net als de boerendochter op het schilderij. Zij kijkt nu uit richting zee. Vol verwachting rusten de handen op het hek. Kijkt ze naar een schip, met die ene speciale visser aan boord? Of heeft ze alle boontjes inmiddels geplukt? En geniet ze nu van het mooie uitzicht? Wat zijn het toch geluksvogels, die boerendochters.

 

Over Mevrouw R.: Mevrouw R. is een grote fan van kringloopwinkels en die van Het Goed in het bijzonder. Zij schrijft hierover op haar onuitputtelijk rariteiten weblog: www.mevrouw-r.nl. Mevrouw R. is ook te vinden op Pinterest: https://nl.pinterest.com/mevrouwr/