Jas aan – jas uit

Twee brave poppetjes van karton. De sokjes zitten rommelig om de enkels maar voor de rest kan ik ze niet betrappen op enige onberispelijkheid. Ze werden ontelbare keren aan- en uitgekleed. In de wereld van aankleedpoppetjes wordt kleding om het lijf gevouwen, met handige lipjes.
Al dat omkleden is de popjes niet in de koude kleren gaan zitten. De gebruikssporen bij de knietjes werden liefdevol met plakband verstevigd om de onderbenen te kunnen redden. Ik vind ze vandaag in een onopvallend doosje. Ik heb jong geleerd altijd in doosjes te kijken, in kringloopwinkels. En dat doe ik dan ook braaf.

Je moet het onder ogen zien

Het is de echte laatste dag van de vakantie. Eerst lijkt die datum nog eindeloos ver weg, zeeën van tijd. Maar dan opeens, heel gek, gaat de tijd twee keer zo snel. Die onbeperkte vrijheid duurt nu nog maar één week, dan nog vier dagen, nog twee… We zijn aan het aftellen en er komen barstjes in die fijne onbezorgdheid. Je moet het onder ogen zien, het valt niet meer te negeren.

Net teruggekomen van een vakantie sijpelt het gewone leven binnen. Een lichte vakantieblues gluurt om de hoek. Het strak opgeruimde huis van voor de vakantie is binnen een uur complete chaos. Overal staan kampeerspullen en alles moet weer worden opgeborgen en schoongemaakt. Bergen was in de badkamer en de agenda begint vol te lopen. Het is hard maar de boodschap komt luid en duidelijk binnen: het is gedaan met de vrijheid en het lanterfanten. Aan het werk! Er is geen ontsnappen meer aan.

Maar mama, waarom mag ik niet de hele dag in een korte broek met de bal spelen? Dat deed ik in de vakantie ook.  Of helpen in de tuin bij oma, met een eigen gieter en schepje, in mijn rode tuinbroek. In plaats daarvan moet ik weer op tijd naar bed en mag ik niet het laatste rondje lopen met de hond. Want morgen moet ik weer naar school. Ik zie mij alweer lopen met dat blauwe jasje en het boek onder mijn arm.

Terug naar school of naar kantoor, dat gaat niet vanzelf, niet in één keer. Het doet een beetje pijn. Na een eindeloos lange warme zomer weer over naar het geregelde leven van alledag. Dan wil je dat fijne vakantiegevoel vasthouden.

Tussenfase

Deze aankleedpopjes zitten in de tussenfase. Zal ik een jas aan doen en hem dan maar uittrekken als het te warm is? Wij houden er aan het eind van de zomer ook allerlei kledingvariaties op na. Een collega kiest voor de zomerse korte broek, omdat het de laatste dag kan zijn. De ander ernaast draagt alvast een lekker warm pak. Kan ik nog in een zomerjurk? Het is anders zo herfstig.
Klasgenootjes lopen in gebreide vesten het schoolplein op en anderen dragen hun luchtige vakantieoutfit lekker door. Het is een bonte mengelmoes van najaarspak en vakantiebloes.

Wat mij betreft gaan we nog lekker lang genieten en nazomeren. Ik ben dol op mengelmoesjes en kledingvariaties. Dus goedgemutst terug naar school, het werk én de kringloopwinkel. Met of zonder jas.

Over Mevrouw R.: Mevrouw R. is een grote fan van kringloopwinkels en die van Het Goed in het bijzonder. Zij schrijft hierover op haar onuitputtelijk rariteiten weblog: www.mevrouw-r.nl. Mevrouw R. is ook te vinden op Pinterest: https://nl.pinterest.com/mevrouwr/