Spring!

Aan mijn trap hangt een verzameling trekpopjes. Misschien is dit wel de allerliefste. Ze hing hoog aan een spijker, toen ik haar laatst vond. Ik kon er niet bij zonder de hulp van die dappere winkeljuffrouw op een hoge wiebelige trap. Terwijl ze zich maximaal uitrekte keek ik glunderend naar het trekpopje. Met haar bungelende beentjes – ergens tussen de eerste en tweede positie –  leek ze een ballerina. Het voorjaar brak aan in mijn hart.

Alle trekpopjes aan mijn trap dragen geschilderde folklorekleding. Ik zoek ze erop uit. Veel rood, groen en wit. Schortjes met ingesnoerde lijfjes en witte bloesjes met randjes kant, frivool rond het decolleté. Mannen dragen korte broeken met kousen en tuigriemen op de borst.

Dit trekpopje heeft mooie strakke kuitjes, vast door alle balletoefeningen. Over de catsuit-maillot een rood jurkje met polkadot-schortje. Omdat het soms nog kil kan zijn in het voorjaar draagt ze een warme spencer over haar witte bloes. Haar schoenen, echte ballerina’s, lijken hun beste tijd gehad te hebben. En het arme ding draagt te kleine kleertjes. Ach, zo kun je toch niet lekker dansen?

Op haar hoofd een jachtgroene Trachtenhut. Daaronder twee vlechten, langs de oren weer opgehaald en met een clip vastgezet. Vrolijk geelblond strohaar. Ik word mijn hele leven al enthousiast bij het zien van dit soort Alpenfolklore.

Mijn droom is om ooit aan het begin van het voorjaar naar boven te gaan op een berg – met een stel geiten. Zij grazen tot diep in de zomer de Alpenweide leeg. Bovenop die berg leer ik kaas maken als een echte Dirndl-mädel. En ’s avonds in de houten hut zit ik op zo’n stoel met een hartje in de rugleuning en schrijf eindeloze verhalen bij kaarslicht.

Een trekpopje is enthousiast wanneer wij dat willen. Trek maar aan het touwtje en de armpjes en beentjes gaan de lucht in. Alsof ze ons vrolijk toejuicht.

We worden zelf net zo enthousiast bij de eerste voorjaarstekens. Op naar buiten! Dat licht, het doet wonderen. We roepen elkaar uitbundig toe hoe we naar dit voorjaar hebben verlangd. We genieten van de voorzichtige warmte van die eerste voorjaarszon. We begroeten onze eigen voorjaarskriebels en plukken de dag. Met beide armpjes en beentjes in de lucht verwelkomen we juichend en springend de eerste voorjaarsbloemen!

Daar hebben we geen trektouwtje voor nodig. Alleen maar een dappere winkeljuffrouw die voor ons het voorjaar van hoge spijkers tovert.

 

Over Mevrouw R.: Mevrouw R. is een grote fan van kringloopwinkels en die van Het Goed in het bijzonder. Zij schrijft hierover op haar onuitputtelijk rariteiten weblog: www.mevrouw-r.nl. Mevrouw R. is ook te vinden op Pinterest: https://nl.pinterest.com/mevrouwr/

Wil jij altijd als eerste op de hoogte blijven?
Meld je dan hier aan voor onze nieuwsbrief.